|
مشعل هدایت قرآنی ، مذهبی ، اعتقادی ، تربیتی
| ||
|
لینک دوستان
|
در این میان، مقولهای به نام استقامت در برابر محرومیت، بردباری و شکیبایی و بالاخره تقوا و کفّ نفس معنای خود را از دست داده است. این امر وقتی در سطح گسترده زندگی مطرح میشود و تمام خواستههای انسان را دربرمیگیرد، به دنبال خود،و طمع، هواپرستی و تن پروری، بیتابی و رها کردن خویش را به دنبال دارد. بدیهی است هرگونه زیادهخواهی و طفرهروی از کفنفس و خودداری، منجر به نوعی تجاوز و گناه خواهد شد. به نظر میرسد رویکرد امروز جامعه جهانی به نیازهای انسان و لزوم پاسخگویی به آن، همان رویکرد حیوانی در تأمین نیازهای خویش است. برای یک حیوان صبر و شکیبایی و پرهیز و خودداری مفهوم ندارد. او با وجود موقعیتِ آماده، اقدام به عمل میکند و هرگز در صدد تعالی خویش با خودداری و پرهیز از پاسخگویی به امیال نفسانی خود بر نمیآید. مقوله خودداری در تربیت اسلامی بیانگر این نکته است که انسان نباید همواره در صدد پاسخگویی به نیازهای مادی خود برآید، بلکه ضمن تأمین نیازهای اساسی لازم است با جلوگیری از زیادهخواهی، روحیه طمع و هواپرستی را در خویش از بین ببرد. حتی در صورت فراهم بودن امکانات، پرورش اراده و تحمل در پرهیز از لذات مادی و جسمانی میتواند باعث تعالی شخصیت وی شود. از اینرو، خودِ نفس اجتناب و پایداری به عنوان تمرینی برای تقویت اراده و استقامت در موقعیتهای بحرانی توصیه شده است. اصل پایداری به ما میآموزد که تقوای اجتناب و پرهیز همواره باید با شکیبایی در برابر مشکلات و پایداری در برابر بسیاری از خواستههای حتی مشروع تقویت شود. بدیهی است تقوای اجتناب به معنای حضوری فعال در صحنه زندگی و جواب منفی به بسیاری از لذتهاست.بنابراین تقوای مزبور با حرص و آز و هواپرستی و تنپروری مخالف است و به طور فعّال جلوی انسان را در پذیرش بیقید و شرط لذات مادی میگیرد. مسلما دین به مقتضای خود دارای دستوراتی است که به نوعی با روحیه لذتطلبی و رفاهزدگی در تعارض است و انجام دادن دستورهای دینی مستلزم استقامت و مقاومت در برابر بسیاری از خواهشهای نفسانی است.30 این مفهوم در بسیاری از کلمات امام علی(ع) در ارتباط با هدایت و موعظه اقشار مختلف مردم به چشم میخورد.اهمیت این امر هنگامی نمایانتر میشود که اگر به تاریخ صدر اسلام توجه داشته باشیم، روحیه دنیاگرایی و اجتناب از مظاهر آخرتگرایی سبب بروز بسیاری از انحرافات در جهان اسلام در ابتدای حرکت و نهضت جهانی آن شد. زیرا پس از پیروزیهای چشمگیر مسلمانان و گسترش حکومت اسلامی امکانات رفاهی بیشتری نصیب آنان شد و آنان را به وادی رفاهزدگی و حرص و طمع برای جمعآوری ثروت سوق داد. آنچه در این میان حائز اهمیت است، رابطه پایداری با عاقبتاندیشی وانعکاس صداقت در مقام عمل از یک طرف و رابطه رفاهزدگی با آرزوپروری و دنیاگرایی از طرف دیگر است. نظرات شما عزیزان: [ شنبه 20 اسفند 1390برچسب:اصل پایداری ـ پرهیز از رفاهزدگی, ] [ 10:34 ] [ اکبر احمدی ]
[
|
درباره وبلاگ  به وبلاگ من خوش آمدید این وبلاگ یک وبلاگ قرآنی ، مذهبی ، اعتفادی ، تربیتی می باشد که جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ایجاد گردیده است |
| [ تمام حقوق مادی ومعنوی این وبلاگ متعلق : به اکبر احمدی می باشد ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
تبادل
لینک هوشمند